Τέλη Μάρτη. Οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν και μαζί το πολιτικό θερμόμετρο.. Όπως πάντα στην Ελλάδα. Πόσο κοινότυπη και καρακατακλασική φράση.. «ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο». Αλλά πόσο αληθινή παράλληλα.. Εύκολα κανείς το διαπιστώνει αν ανοίξει στις 8 μια τηλεόραση ανεξαρτήτως καναλιού και δει τους σοβαροφανείς κυρίους που η παραμικρή λεπτομέρεια πάνω τους είναι μελετημένη.. Άλλοι διατηρούν το κρητικό τους μουστάκι και αρνούνται να χαλιναγωγήσουν τον εκρηκτικό χαρακτήρα τους παρά την πολυετή πείρα στην δημοσιογραφία και στα παράθυρα. Έτσι, για να είναι κοντά στο λαό προς τον οποίο απευθύνονται. Άλλοι ειρωνεύονται και δήθεν προσπαθούν να συγκρατήσουν το γέλιο τους και την ειρωνεία τους αλλά (τι κρίμα) δεν το καταφέρνουν και είναι συνεχώς με ένα μειδίαμα που κάποιος κόλακας θα τους είπε ότι τους πάει. Έτσι γιατί νομίζουν ότι εκφράζουν τον τηλεθεατή. Το πολιτικό θερμόμετρο συνεχώς στα ύψη. Φωνές, διάλογοι που μοιάζουν περισσότερο με κοκορομαχίες και βέβαια η μάχη της ατάκας. Από πολιτικούς και δημοσιογράφους. ΟΚ. Παιδιά μήπως τό ‘χουμε χάσει λίγο; Μπερδέψαμε τους ρόλους μας; Άλλο πολιτικός, άλλο δημοσιογράφος, άλλο δικαστής και κυρίως άλλο «ξερόλας-άνθρωπος για όλες τις δουλειές». Ας διαλέξει ο καθένας το ρόλο που θέλει και νομίζει ότι του ταιριάζει και ας σεβαστούμε το ρόλο των υπολοίπων. Ακόμη και του τελευταίου με χαρά εμείς να τον σεβαστούμε αρκεί να τον παραδεχτεί... Είμαστε θερμόαιμοι σαν λαός αλλά οκ δεν βλαπτει και λίγο ψυχραιμία και διαύγεια σκέψης. Τα γεγονότα και η αλήθεια είναι καθαρά μπροστά μας. Αρκεί να τα ψάξουμε και να μην αφήσουμε κανέναν να γεμίσει με καπνούς το τοπίο μας. Γιατί αυτοί οι καπνοί από τους κυρίους με την γραβάτα ίσως είναι τελικά πιο επικίνδυνοι από τους καπνούς από τα δακρυγόνα..