poppy

do we feel as free as they let us to?

Le vent nous portera

http://www.youtube.com/watch?v=hIkXK6rxt4c

Je n'ai pas peur de la route
Faudrait voir, faut qu'on y goûte
Des méandres au creux des reins
Et tout ira bien là
Le vent nous portera

Ton message à la Grande Ourse
Et la trajectoire de la course
Un instantané de velours
Même s'il ne sert à rien va
Le vent l'emportera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera

La caresse et la mitraille
Et cette plaie qui nous tiraille
Le palais des autres jours
D'hier et demain
Le vent les portera

Génetique en bandouillère
Des chromosomes dans l'atmosphère
Des taxis pour les galaxies
Et mon tapis volant dis ?
Le vent l'emportera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera


Ce parfum de nos années mortes
Ce qui peut frapper à ta porte
Infinité de destins
On en pose un et qu'est-ce qu'on en retient?
Le vent l'emportera

Pendant que la marée monte
Et que chacun refait ses comptes
J'emmène au creux de mon ombre
Des poussières de toi
Le vent les portera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera

Η κρίση είμαστε εμείς. Αν δεν το καταλάβουμε δε θα προχωρήσουμε. Αν δεν πάψουμε να μην σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας και τον εαυτό μας δε θα βγούμε ποτέ από αυτό το σκοτεινό δύσβατο μονοπάτι. Εμείς βάζουμε τις πέτρες στον δρόμο που περπατάμε και εμείς θα τις βγάλουμε. Όταν για το παραμικρό παίρνουμε το αυτοκίνητό μας σε μία πόλη που σφύζει από αυτοκίνητα, όταν πετάμε όλα τα σκουπίδια μαζί, όταν δεν έχουμε λεφτά και δανειζόμαστε για να αγοράσουμε μια αυτοκινητάρα για να πουλήσουμε μούρη και να αγοράσουμε ένα ακριβό ζευγάρι παπούτσια, φταίμε εμείς. Όταν δηλώνουμε πλαστά στοιχεία για να εκμεταλλευτούμε επιδοτήσεις που δε δικαιούμαστε, όταν δηλώνουμε τα μισά και λιγότερα περιουσιακά στοιχεία, φταίμε εμείς. Όταν δε χαμογελάμε στους φίλους, τους συναδέλφους μας, όταν δεν τους βοηθάμε και κοιτάμε να πατήσουμε πάνω τους για να ανελιχτούμε φταίμε εμείς. Όταν από μικροί μαθαίνουμε πως μόνο με μέσα αθέμιτα και ρουσφέτια θα πάμε μπροστα φταίμε πάλι εμείς γιατί μεγαλώνουμε και σταματούν να έχουν ευθύνη οι γονείς για τις αποφάσεις μας και την πορεία μας. Στο δρόμο, στα λεωφορεία, στα ασανσέρ δημόσιων υπηρεσιών ακούω παντού ανθρώπους οργισμένους, προβληματισμένους να βρίζουν το κράτος και ξαφνικά ακούω μια κοπέλα στην ηλικία μου να γυρίζει στο συνομιλητή της και να λέει με φοβερή πεποίθηση...

"το κράτος είμαστε εμείς και εμείς φταίμε για ότι συμβαίνει"

Επιτέλους, είπα από μέσα μου και της χαμογέλασα.

Δεν ξέρω αν ισχύει σε άλλες χώρες το ίδιο, αλλά στην Ελλάδα συχνά πέφτουμε θύματα μιας πολύ μεγάλης απάτης. Μπερδεύουμε τον έξυπνο με τον πονηρό και τον ευγενικό με τον χαζό.. Καταλήγουμε λοιπόν πάντα να κυβερνόμαστε από πονηρούς που όμως είναι χαζοί..

Σαν να μην έφταναν τα σκληρά οικονομικά μέτρα και η βαριά φορολογία, δημιουργείται ένας περίεργος λογαριασμός απόσβεσης του δημόσιου χρέους και ξεκινά συγχρόνως μια προπαγανδιστική προσπάθεια ανάδειξης του.

Μάλλον είτε χαζός ήταν αυτός που τον έφτιαξε, είτε πίστευε ότι σε χαζούς απευθύνεται..η και τα δύο..

Μίασμα

Μη με φιλάτε, έχω μολυσμένο μάτι.... Έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές αυτές τις μέρες των γιορτών από το άτομό μου προς χιλιάδες άτομα σε μπαρ καφέδες εκκλησίες τραπέζια σπίτια δρόμους!
Εντάξει είμαι λίγο υπερβολική.. Δεν ήταν χιλιάδες αλλά ήταν πολλά. Τόσα που κουράστηκα να βάζω την κασέτα κάθε φορά σε κάθε ένα, ώστε να τον προστατέψω να μην κολλήσει κι αυτός αλλά και να του φύγει η ιδέα ότι πρόκειται για άλλη μια κλαψομ******.

Ο γητευτής των ανθρώπων

Γητεύτηκα που λέει η γιαγιά μου! Το μάτι μου έχει φουσκώσει και έχει πρηστεί προφανώς όχι από το κακό του... Δε θα πιστέψω τον γιατρό που μου είπε οτι μολύνθηκα και με φορτωσε με ένα σωρό αντιβιοτικά αλλά τη γιαγιά μου που λέει ότι με ματιάξαν και ειδικά ότι γητεύτηκα!

Ο Δικηγόρος

Ξεξίνησα χθές να διαβάζω ένα βιβλίο. Ονομάζεται "Ο Δικηγόρος" και είχα ξεκινήσει να το διαβάζω πρίν από τέσσερα χρόνια, μόλις μπήκα δηλαδή στο πρώτο έτος της Νομικής. Καταλάβαινα πολύ λίγα και έτσι γρήγορα το παράτησα με τη σκέψη να το ξεκινήσω έχοντας κάποια εμπειρία ως φοιτήτρια τουλάχιστον. Βέβαια τελευταία αρκετά δυσκολα καταφέρνω να τελειώσω ένα βιβλίο που ξεκινάω και με γοητεύει στην αρχή αλλά αυτό οφείλεται, φαντάζομαι, στην άρνηση μου να δεχτώ επιπλέον πληροφορίες μετά από κάθε εξεταστική...
Κατ' αρχάς για ακόμα μια φορά με εντυπωσίασε και με γοήτευσε η αλλαγή της οπτικής μου με το πέρας μόλις τεσσάρων χρόνων. Λίγα χρόνια αριθμητικά, που όμως είναι πλούσια σε ανθρώπους ενδιαφέροντες και μη, σε εμπειρίες, σε συναισθήματα παθιασμένα και γαλήνια και σε σκέψεις, γνώσεις που σε πλάθουν.. Το συνειδητοποιείς όταν ξαναακούσεις το ίδιο τραγούδι, που άκουγες απανωτές φορές πριν από χρονια και ξαφνικά αναριγήσεις με εναν στίχο που παλιότερα δεν είχες προσέξει καν... Το συνειδητοποιείς, ακόμα, όταν ξαναπιάσεις ένα βιβλίο μισοτελειωμένο και το ξεκινήσεις από την αρχή. Έτσι συνέβη και με μένα σήμερα το πρωί που γύρισα ξημερώματα σπίτι μου και διάβασα σε αυτές τις ξαναδιαβασμένες σελίδες κάτι που μου άρεσε πολύ και θα ήθελα να το μοιραστώ.
Έλεγε λοιπόν πως εάν ζούμε σε μια ευνομούμενη κοινωνία που οι νομοι είναι δίκαιοι και σαφείς και κυρίως σαφείς γιατί άλλωστε το δικαιο βρίσκεται με δυσκολία, τότε το επάγγελμα του δικηγόρου είναι ένα παρασιτικό επάγγελμα γιατι δεν θα χρειάζονται δικηγόροι ώστε να ερμηνεύουν τους νόμους για τους πολίτες...
Προφανώς δε ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία και γι'αυτο για κάθε ζήτημα μας με το νόμο απευθυνόμαστε σε δικηγόρο για να μας ξεδιαλύνει δύσκολες νομικές εννοιες και ακόμα χειρότερα το γεγονος της άυξησης των δικηγόρων είναι με αυτό το σκεπτικό μάλλον ανησυχητικό.... Γιατί δείχνει ότι η κοινωνία απομακρύνεται όλο και περισσότερο απο το στόχο της....το να είναι δηλαδή ευνομούμενη.

Clopyright

Βάλαν μέσα τα παιδιά του Gamato.. Σάλος αντιδράσεων..

Γιατί πραγματικά μας πείραξε όλους τόσο πολύ; Βάζοντας μέσα και τον εαυτό μου, πιστεύω ότι όλοι έχουμε αφομοιώσει τόσο καλά αυτή τη λογική της παρανομίας, που καθιερώσαμε σαν εθιμικό νόμο, αυτήν την παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων μέσω του διαδικτύου. Πράγματι είναι μία συχνή και ομοιόμορφη τακτική που είτε γνωρίζουμε είτε όχι το γεγονός ότι είναι παράνομη, παρ' ολ' αυτά την ασκούμε έχοντας συνείδηση δικαιώματος. Πιστεύουμε όλοι ανεξαιρέτως, όσοι χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο ότι μπορούμε να έχουμε κι ότι ακόμα χειρότερα δικαιούμαστε πρόσβαση στα πνευματικά έργα των υπόλοιπων ανθρώπων ΔΩΡΕΑΝ. Έχω την αίσθηση πώς οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε το διαδίκτυο ακόμα, ως ένα τόπο που ο νόμος δεν μπορεί να το αγγίξει και όταν προσπαθεί να ρυθμίσει κάποια θέματα ακούς αντιδράσεις υπερβολικές από τους πιο συντηρητικούς ανθρώπους. Τώρα πώς γίνεται ένας άνθρωπος που είναι υπέρ κάθε μορφής έντονης καταστολής να υπερασπίζεται το καθεστώς της αναρχίας στο διαδίκτυο αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Δεν πιστεύω πως γίνεται από την ανάγκη μας να μπούμε σ' ένα κόσμο χωρίς τους κανόνες του κόσμου αυτού που τόσο μας έχουν κουράσει, όσο κι αν θα θελα να το πιστέψω... Αλλά νομίζω πως κι αυτό συνάδει στην ευρύτερη νοοτροπία μας..στο σεβασμό που μας λείπει για τους συνανθρώπους μας και στην εύκολη λύση της παρανομίας..

Νομιμοποιήσαμε όλοι μέσα στο μυαλό μας το παράνομο γιατί "έτσι κάνουν όλοι", για ακόμα μια φορά και χαλαρώσαμε τίς αντιστάσεις μας να αποκτήσουμε κάτι με τρόπο που είναι αντίθετος στους νόμους για την πνευματική ιδιοκτησία. Άλλη μια φορά μας συνεπήρε το δίκιο του κοπαδιού και της πλειοψηφίας που μας βολεύει σαφώς καθώς μας δίνει το κλειδί για μια ελεύθερη και δωρεάν κοινωνία πληροφορίας.

Δεν θέλω να το παίξω ηθικολόγος γιατί δεν είμαι. Άλλωστε και εγώ εκμεταλλεύτηκα πολλάκις την ανομία αυτή του διαδικτύου και εκνευρίστηκα αρχικά που κλείσαν το gamato.
Δυστυχώς για όλους είναι παράνομο τυπικά τουλάχιστον γιατι νομικά αντιρρήσεις υπάρχουν για το κατά πόσο μπορούν ουσιαστικά να ενταχθούν τα torrents στο νόμο για την πνευματική ιδιοκτησία τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Το σίγουρο είναι πως αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να ρυθμιστεί όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο και ότι πρέπει να ακολουθήσουμε και τη νομολογία ευρωπαϊκών δικαστηρίων αφού κάτι τέτοιο δεν έχει κριθεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα.

Απλά με προβληματίζει το πόσο εύκολα για ακόμα μια φορά προσπαθούμε να αντλήσουμε τη νομιμότητα και το δίκαιο απλά από τη φωνή της πλειοψηφίας.