Guildford, τέλη Ιούνη.

Ξέχασα πόσο ωραίο είναι να γράφεις...Και το ξαναθυμήθηκα! Έχει γεμίσει το μυαλό μου με τόσες πολλές πληροφορίες μετά από ατέλειωτες ώρες μπροστά στην οθονίτσα του υπολογιστάκου μου, του baby laptop μου να γράφω στα αγγλικά όλες αυτές τις εργασίες, που έχω ξεχάσει πόσο ωραίο είναι να εκφράζεσαι στη γλώσσα σου! Βέβαια κάπου νιώθεις ότι ξεχνάς και τη γλώσσα σου..Μάλλον όταν τα γκρίκλις έχουν υποκαταστήσει τα ελληνικά σου..ή όταν συνειδητοποιείς ότι γράφεις σαν πρωτάρης με ελληνική γραμματοσειρά..Όπως νιώθω εγώ τώρα!

Τα μάτια μου τσούζουν και κλείνουν..Οπότε άγνωστε αναγνώστη σε αποχαιρετώ!